GÜLDENİZ BİLGİ VE EĞLENCE SİTESİ

SIL BASTAN

Güldeniz FIRAT
Köşe Yazarı

SİL BAŞTAN

Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz.
Birbirine uzanamayan Boşlukta iki yalnız yıldız gibi
Acı çekiyor ve kendimize gömülüyoruz

Bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız yalnızca Kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız
Ne kalacak bizden?
Bir mektup, bir kart, birkaç satır ve benim su kırık dökük şiirim
Sessizce alacak yerini nesnelerin dünyasında
Ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden
Bizden diyorum, ikimizden
Ne kalacak?

Muathan Mungan

Ruhumuz gitmek istemez bazen ama bedenimiz çoktan gitmiştir. Akılla yürek gibi… Hepimiz olamayacağını bile bile sırf yüreğimiz istiyor diye peşinden gitmişizdir aşkın. Başlangıçlar hep güzeldir. Mutlu olmayan sonlarsa hep kötü… Hele ki ilişkiniz sizi derinden yaralamışsa atlatmanız zaman alır. Elbetteki zamanla iyileşir yaralar elbet bir gün acınız hafifler.

Peki ya anılar? Onları Hıdırellez ayındaki gibi kağıtlara dileklerinizi yazıp denize mi atarsınız yoksa onu anlatan ne varsa toparlayıp renkli kutulara mı saklarsınız? Bir süre size kim baksa onun gibi baktı deyip burnunuzu bile dışarıya çıkarmak istemezsiniz. Onunla ilgili ne varsa toparlamaya çalışırsınız.

Anıların en büyük delilleri ortadan kalkınca şimdi sıra gelir bilgisayarınızdaki resimleri silmeye… Masaüstündekileri elbette silersiniz görmemek için peki ya yedek dosyalar? Silemezsiniz bir süre çünkü kıyamazsınız. Sonra gün gelirde duyarsınız ‘sizsiz de yaşayabiliyor artık’ diye işte o zaman aşkınıza dair ne varsa yok edersiniz. Onun size aldığı ne varsa başka bir şehirde bırakıp belkide terkedersiniz o şehri…

Peki ama hafızamız… Unutmaya çalıştığımız anılar içinden kulağımızı çınlatan sesi… Burnunuzda tüten kokusu… Başkalarının yüzünde aradığınız yüzü… Belkide tek çare kalmıştır artık… Hayata Sil Baştan başlamak. Bunun için hafızanızı sildirmek bile isteyebilirsiniz…

Böyle bir film sunmak istiyorum sizlere. Bu filmi izlediğimde sonuna sevinmiştim ama tüm sonlar böyle olmuyor. Belkide Sil Baştan hayata başlamayı hafızamızı sildirmeden başarmalıyız.

‘Sil Baştan’ konusunu anlatarak ifade edilemeyecek kadar derin anlamlar içeren bir film. Clementine ve Joel birbirlerini çok seven fakat anlaşamayan bir çifttir filmde. Birbirlerini bırakırlar fakat bu acı onlara ağır gelir. Clementine’nin Joel’i zihninden sildirmesiyle Joel’de aynı uygulamayı yaptırmaya karar verir ve silme sırasında yaşanılan ilişkiye, daha da önemlisi anılardan kopmanın zorluğuna şahit oldum bu filmde.

Bu sürecin bu kadar acı verici olması insanın kendi anılarına kıyamaması mı yoksa sevgilisini hala seviyor olması mıdır? Anıları silerken tam da aşık olunan şeylerin ilişki içinde nefret edilen şeyler haline dönüşmüş olduğunu fark edip pişman olmak mıdır yoksa? Aynı ilişki sil baştan başladığında yine aynı noktada nihayete ereceğini bile bile sıfırdan başlanır mı?

Aşk ilişkisinin doğası üzerine düşündüren filmde, sözcüklere boğulmuş bir iletişimsizlik kendine has bir incelikte yansıtılmış. İlişki anında insanların nasıl da iletişimsiz kalabileceğini, aslında sadece dile getirerek birçok sorunun çözülebileceğini de öğütlüyor alttan alta. Karşımızdakine zaten öyle bir insan olduğu için aşık olduğumuzu unutarak ilişkileri bir iktidar çatışması haline getiriyoruz. Sonra bazılarımız yalnız olmayı seçiyor bazılarımız ise karşı taraftan bir yudum daha fazla sevgi alabilmek için onu hatalarıyla bile kabul ediyor. Peki nasıl davranmamız gerekiyor? Bir ilişki içerisinde özveri olmalı tabiki ama kendiniz olmaktan vazgeçmeden… Bencil olmadan ama kendimizi de unutmadan…

SİL BAŞTAN fimindeki gibi beynimizdeki acıları dondurma yeteneğinden bahsediliyor aslında. Psikatri yöntemleriyle acılarımız hafifletilebiliyor. Gerçekten böyle bir şeyi yapmak ister miydim diye düşündüm bende. Yaşadığım acı tatlı günleri hatırlamamayı… Unutmayı… Vazgeçtim çünkü yaşadığımız her an bize ait. Yaşanmamış sayarsam güzel günleri de unutacağım. Ne yaşadıysak kabul etmeli ve bundan sonrası için dikkatli davranmanın daha doğru olabileceğini düşündüm. Önemli olan yeni adımları güzel bir şekilde atabilmek… Bulunduğumuz zaman içerisinde 10 yıl sonra ne yapmış olmak istiyorum? Nerede olmak istiyorum? diye soralım kendimize ve yeni adımlara bu şekilde başlayalım. Hatta şimdiden geleceğimiz için iyi temeller atmaya çalışalım…

Güldeniz FIRAT

Köşe Yazarı

E-Posta: gul.deniz1985@hotmail.com

Bugün 5 1 ziyaretçiburdaydı!